Leo Koop en Mirjam Snellen van het DISCLOSE- project schreven mee aan een wetenschappelijk artikel over de bodem van de Nederlandse Noordzee. Het doel was een methode te vinden waarmee we grote delen van de Noordzeebodem kunnen monitoren. Bijvoorbeeld om te zien welke habitats op de bodem in goede gezondheid verkeren en om te zien of ze toe- of afnemen.
De laatste jaren is er grote vooruitgang geboekt met het in kaart brengen van de Noordzeebodem door gebruik te maken van een specifiek type sonar: de multibeam echo sounder. Maar een hinderlijk aspect van deze meettechniek is dat kleine veranderingen in de gevoeligheid van de sonars een verkeerd beeld geven van de zeebodem. Het lijkt dan alsof de zeebodem is veranderd, terwijl er in werkelijkheid iets in de sonar veranderd.Dit zorgde ervoor dat consequente monitoring van de zeebodem werd bemoeilijkt, omdat gegevens van verschillende reizen en/of sonars niet konden worden samengevoegd.
Dit artikel behandelt twee analyse methoden die zulke veranderingen minimaliseren. Het is gelukt gegevens van verschillende locaties en verschillende multibeams samen te brengen en daarmee de zeebodemclassificatie op correcte wijze uit te voeren. Deze methoden zijn belangrijk voor een accurate interpretatie van de data en daarmee voor toekomstige monitoring van de Noordzeebodem.
Het artikel is hier te vinden.