De Pelagia-expeditie van Juni 2017 heeft een eerste wetenschappelijke artikel opgeleverd! In samenwerking met Johan Damveld en andere collegas van het Sandbox-project, hebben Karin en Leo de effecten van zandgolven op de ruimtelijke verspreiding van benthische organismen en zandribbels bestudeerd.
Door de hopper camera van het NIOZ tot net boven de zeebodem te laten zakken, konden Johan en Karin het epibenthos (soorten die op de zeebodem leven) en sporen van het endobenthos (soorten die in de zeebodem leven) identificeren. Ook konden ze de aanwezigheid en structuur van zandribbels in kaart brengen. Dit hebben ze gedaan in het dal en op de top van zandgolven, waardoor deze twee gebieden met elkaar vergeleken konden worden.
Wat bleek; het dal was behoorlijk verschillend van de top. In het dal waren er veel meer epibenthos aanwezig, net als sporen van het endobenthos. De zandribbels kwamen daarnaast minder voor in het dal, en als ze wel voorkwamen, hadden de zandribbels een onregelmatig patroon en een kortere golflengte dan op de top.
Deze resultaten laten zien dat zandgolf model voorspellingen, welke nu gebaseerd zijn op alleen abiotische parameters, waarschijnlijk beter kunnen worden als de ruimtelijke verspreiding van zowel bodemleven en zandribbels mee wordt genomen. Daarnaast laten we zien dat video transecten een efficiente methode zijn om tegelijkertijd gegevens over het bodemleven als over de kleinschalige zeebodem morfologie te verzamelen, met een relevante ruimtelijke resolutie.